Είναι οι δύσκολες στιγμές του “αποχαιρετισμού” που δεν θές να έρθουν. Γνωρίζεις… ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα γίνει… έχεις πίστη όμως ότι θα γίνει ένα μικρό θαύμα και θα αργήσει πολύ ακόμα…

 

 

 

Δυστυχώς για τον Διονύση Σιμόπουλο το μικρό θαύμα δεν έγινε… πάλεψε πολλές φορές με τον καρκίνο, στην πρώτη μονομαχία βγήκε νικητής, δυστυχώς όμως αυτή η αδυσώπητη αρρώστια ξαναγύρισε…

 

 

 

 

 

 

 

 

Πάντα απλός, ταπεινός, ευγενής και καλόκαρδος, κορυφαίος στο είδος του, χωρίς να βροντοφωνάζει τις τεράστιες γνώσεις του, (ίσα ίσα το αντίθετο) με εξαιρετικό χιούμορ και φοβερή μεταδοτικότητα γνώσεων και καλοσύνης σε όλες τις ηλικίες, τον θαύμαζες κυριολεκτικά κάθε φορά που τον συναντούσες στο Πλανητάριο.

 

Η συνεργασία μου με το Ίδρυμα Ευγενίδου στάθηκε και η αφορμή να τον συναντήσω για δεύτερη φορά λίγο πριν το τέλος του 2015… [μπροστά μου ο (σχεδόν) 50 χρόνια Δντης του Πλανηταρίου. Ένας γίγαντας γνώσεων… ]

 

 

 

Η πρώτη φορά ήταν όταν φιλοξενήθηκε στο νησί μας από τον Όμιλο Φίλων Αστρονομίας Κω (Οκτώβριος 2014), συνοδευόμενος από τη σύζυγο του Κάρεν (ΦΩΤΟ), για τη διάλεξη με θέμα «Ο άνθρωπος και το Σύμπαν», στο Πολύκεντρο Ν.Θαλασσινού. [ΕΔΩ]

 

 

 

 

 

 

 

Έχει δώσει συνεντεύξεις σε αμέτρητα media, ελληνικά και ξένα, με διεθνής φήμη και με τεράστιο συγγραφικό έργο και αρθρογραφία στις μεγαλύτερες σε κυκλοφορία εφημερίδες, περιοδικά και site…  παρόλ’ αυτά με την ίδια καλοσύνη ανταποκρίθηκε θετικά και στο δικό μας κάλεσμα, για μία προσωπική συνέντευξη εφ όλης της ύλης, που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο έντυπο Νήσος Κως Τ43 [ΕΔΩ].

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αρχές της δεκαετίας του 80 ένα από τα παιδικά τηλεπαιχνίδια της ΕΡΤ, που με καθήλωνε μπροστά στην ασπρόμαυρη TV ήταν το “Κόκκινοι γίγαντες άσπροι νάνοι”.

 

Έπρεπε να περάσω τα 40 για να μάθω ότι αυτός ο άνθρωπος, ο τόσο πρωτοπόρος σε επιστημονικά θέματα για την εποχή του, ήταν και ο εμπνευστής του συγκεκριμένου παιχνιδιού, υπεύθυνος και της επιστημονικής επιμέλειάς του.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Διονύσης Σιμόπουλος έφυγε για ένα αέναο ταξίδι στα άστρα… θα συνεχίζει την εξερεύνησή τους για πάντα, αφήνοντας πίσω του μία τεράστια παρακαταθήκη έργου για τις νεότερες γενιές.

 

 

Θα τον θυμόμαστε για πάντα …

 

 

…κάτω από μεγάλη συναισθηματική φόρτιση θα σας αφήσω με τα δικά του λόγια, από τη συνέντευξη μας…

 

 

 

 

 

 

 

Διονύσης Σιμόπουλος: Εύχομαι σε όλους τόσες όμορφες αναμνήσεις στη ζωή σας, όσες και τ’ άστρα τ’ ουρανού!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ζαχαρίας Αθ. Κουζούκας