Βασίλης Βογιατζής

Οικονομικός Σύμβουλος/

Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’τάξης

 

 

 

 

 

 

 

EDITORIAL: O εξαιρετικός συνεργάτης μας Βασίλης Βογιατζής έχει το χάρισμα να γράφει – ας μου επιτραπεί η έκφραση – “διαχρονικά”! Η διορατικότητά του, σε συνδυασμό με ότι… – δυστυχώς – τίποτα δεν αλλάζει σ’ αυτή την χώρα, μετατρέπουν τα γραπτά του και τις σκέψεις του σε μικρά “αποσπάσματα” γεγονότων στο χρόνο, που μπορούν να είναι το ίδιο επίκαιρα, όπως και τη στιγμή που “ζωντάνευαν” για πρώτη φορά σε ένα κομμάτι χαρτί. Τρανή απόδειξη της διορατικότητας του συνεργάτη μας  επίσης το κείμενο που ακολουθεί – το οποίο γράφτηκε τον Απρίλιο του… 2014!

 

Καλή σας ανάγνωση.

 

 

 

 

“Όταν η αγνή πρόθεση δεν αρκεί”

 

 

Πιστεύω πολύ στον θεσμό της δημοκρατίας, όπως νομίζω οι περισσότεροι από εμάς. Είμαι έτοιμος λοιπόν, να διαχειριστώ τα αποτελέσματα των δημοκρατικών διαδικασιών και φυσικά να τα σεβαστώ. Να ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι. Το αποτέλεσμα της πλειοψηφίας, αντικατοπτρίζει την προτίμηση, αλλά δεν διασφαλίζει την ευημερία του εκλογικού σώματος.

 

 

 

Θέλω να πω με απλά λόγια, ότι έχουμε αποδείξει σαν Έλληνες, ότι δεν έχουμε σαφή κριτήρια βάσει των οποίων ψηφίζουμε. Η προτίμηση μας, διαμορφώνεται από τις διάφορες συνθήκες που επικρατούν την στιγμή της λήψης της απόφασης. Η απόφαση λοιπόν, παρόλο που βασανίζεται από παθογένειες, τις οποίες δεν θα αναλύσουμε αυτή την στιγμή, παραμένει βαθιά πολιτική.

 

 

 

Θα χρησιμοποιήσω σε αυτό το σημείο, μια παρομοίωση. Ας θεωρήσουμε λοιπόν την Κω, σαν ένα πολύ καλό καράβι. Επίσης, ας θεωρήσουμε την εκάστοτε δημοτική αρχή,  σαν τον καπετάνιο αυτού του καραβιού. Τέλος, το εκλογικό σώμα, αποτελεί τον ζωντανό οργανισμό του καραβιού, το πλήρωμα. Το καράβι λοιπόν, δεν μπορεί να λειτουργήσει , ούτε χωρίς τον καπετάνιο, ούτε χωρίς το πλήρωμα. Ο καπετάνιος δεν καθορίζει τον προορισμό, αλλά αναλαμβάνει να μας οδηγήσει με ασφάλεια. Είναι εκείνος, που έχουμε αποφασίσει ότι θέλουμε να μας οδηγήσει. Συμφωνούμε λοιπόν  που βρισκόμαστε και συμφωνούμε που θέλουμε να πάμε.

 

 

 

Η απόφαση μας να αλλάξουμε τον καπετάνιο, αποτελεί αμιγώς πολιτική απόφαση. Μπορεί να φταίει ο καπετάνιος, μπορεί και όχι. Μπορεί στο μεσοδιάστημα, μέσα στο πλήρωμα να γεννηθούν νέοι καπετάνιοι, τους οποίους θεωρούμε ικανότερους. Ο νέος καπετάνιος, οφείλει να μας οδηγήσει με ασφάλεια, εκ νέου, στον προορισμό μας και όχι όπου νομίζει εκείνος ότι πρέπει να πάμε. Εκεί εδράζεται το πρόβλημα μας.

 

 

 

Ξεχνάμε ότι στόχος μας είναι η ευημερία του νησιού και κατ’ επέκταση και η προσωπική μας. Αυτή δομείται, υλοποιείται και αξιολογείται σε βάθος χρόνου και όχι σε 5 χρόνια. Πρέπει να ξέρουμε που θέλουμε να πάμε, διαφορετικά όπου και να καταλήξουμε θα μας φαίνεται μια χαρά. Ο προορισμός μας δεν αποτελεί απόφαση ενός. Δεν θα έπρεπε. Αποτέλεσμα, οι δύο τελευταίοι Δήμαρχοι να έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις και προσεγγίσεις για την Κω. Μολονότι, εδώ υπάρχει μια αντίφαση, και οι δύο κρίνω, ότι είχαν καλή πρόθεση στην στρατηγική που ακολούθησαν. Η αντίφαση όμως αυτή, στιγμάτισε την εικόνα του νησιού.

 

 

 

 

Την ρίζα του κακού αποτελεί η ανυπαρξία Στρατηγικού Προγραμματισμού. Προσοχή! Κοινού Στρατηγικού Προγραμματισμού. Η Κως είναι πάνω, από τις παρατάξεις και τους δημάρχους. Ανεξάρτητα με το ποιος βρίσκεται στον δημαρχιακό θώκο, πρέπει να υλοποιείται ένα μακροπρόθεσμο πλάνο, με θρησκευτική ευλάβεια. Ένα πλάνο, που θα συνταχθεί, με την συμμετοχή όλων των φορέων, που καθορίζουν την υπόσταση της Κω, σαν οργανισμό. Αυτό προϋποθέτει γνώση, εμπειρία, ικανότητα, καινοτομία, αφού η επιχειρησιακή πολιτική και στρατηγική διέπεται από διαδικασίες κοινές, σε παγκόσμιο επίπεδο.

 

 

 

 

 

 

Σας παραθέτω συνοπτικά μερικά στοιχεία:

Οι Melcher και Kerzner (1988) όρισαν τον Στρατηγικό Προγραμματισμό ως την διαδικασία διατύπωσης, εφαρμογής και αξιολόγησης αποφάσεων μακροπρόθεσμου χαρακτήρα σχετικών με την μελλοντική κατεύθυνση του οργανισμού.

 

 

 

Τι περιλαμβάνει:

Απλοί, συνεπείς και μακροπρόθεσμοι στόχοι.

Σαφής κατανόηση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ανταγωνιζόμαστε.

Αντικειμενική εκτίμηση των ιδίων πόρων.

Αποτελεσματική υλοποίηση της διαμορφούμενης στρατηγικής.

 

 

 

 

Οφέλη του Στρατηγικού Προγραμματισμού  

 

1. Διευκρινίζει την μελλοντική κατεύθυνση του οργανισμού.

2. Προβλέπει τις αλλαγές που συντελούνται στο εξωτερικό περιβάλλον του οργανισμού και δημιουργεί μηχανισμούς προσαρμογής του στα νέα δεδομένα.

3. Δίνει στο προσωπικό (διδακτικό, διοικητικό και τεχνικό) σαφείς στόχους και το δραστηριοποιεί για την επίτευξή τους. Στηρίζεται στην ομαδική εργασία όλου του προσωπικού.

4. Καθιστά τον οργανισμό ικανό να αναπτύσσει αποτελεσματικές στρατηγικές βασισμένες στα ισχυρά σημεία του και να λαμβάνει μέριμνα για την αντιμετώπιση των αδύνατων σημείων του.

5. Καθιστά τον οργανισμό ικανό να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται στο εξωτερικό περιβάλλον και να μεριμνά για την γρήγορη αντιμετώπιση των εξωτερικών απειλών.

6. Συμβάλλει αποτελεσματικά στην βελτίωση της απόδοσης του οργανισμού, στην επιβίωσή του και στην περαιτέρω ανάπτυξή του.

 

(βιβλ: Στρατηγικό Μάνατζμεντ, Νικόλαος Β. Γεωργόπουλος, Εκδόσεις Γ.Μπένου 2004)

 

 

 

 

Οι πολιτικές του παρελθόντος καταδεικνύουν, ότι η άνθηση του νησιού έκρυβε ένα πικρό τίμημα. Η ανεξέλεγκτη δόμηση, η δογματική εστίαση στον τουρισμό, οι λάθος αποφάσεις, έφτασαν την Κω, εν έτει 2014 σε μια παραφωνία. Ελάχιστοι βγάζουν κέρδη, μερικοί δουλεύουν, πάρα πολλοί “φυτοζωούν”. Κανένα all inclusive δεν ευθύνεται αποκλειστικά, ούτε κανένας Δήμαρχος. Η ευθύνη είναι ευθύνη όλων. Αν δεν έχεις διάθεση να προστατέψεις τα κεκτημένα σου, είναι ανήθικο να το ζητάς από την δημοτική αρχή, η οποία είναι η κορυφή του παγόβουνου. Αυτό που συμβαίνει στην Κω, είναι ανήκουστο. Ξεκινάει ο Ολλανδός, από το Άμστερνταμ του 2014 και φτάνει στην Κω του 1990. Κανονικό ταξίδι στο παρελθόν!

 

 

 

Η κατάσταση πρέπει να αλλάξει και να αλλάξει τώρα. Οι φορείς, οι ενώσεις, οι πολίτες πρέπει να αφήσουν στην άκρη διαφορές και πείσματα και να σχεδιάσουν την Κω του 21^ου αιώνα. Δεν φτάνει ένας Δήμαρχος ή μια παράταξη. Έχουμε μάθει να τρέχουμε πίσω από τον Δήμαρχο να μας λύσει το πρόβλημα μας. Το πρόβλημα μας, λοιπόν, δεν είναι ούτε οι πέργκολες, ούτε οι Κοιν.Σ.Επ. Το πρόβλημα μας είναι διαρθρωτικό. Το νερό, το all inclusive, οι εταιρίες χαμηλού κόστους, απαξίωση του πρωτογενούς τομέα, είναι μέρος του προβλήματος και όχι η πηγή. Σε 40 μέρες έχουμε εκλογές. Να ψηφίσετε, λαμβάνοντας υπόψη, ότι εσείς θα καθορίσετε με την ψήφο σας, “τι μέλλει γενέσθαι”. Οι Δήμαρχοι θα φύγουν, το νησί όμως θα παραμείνει. Και θα φέρει πάνω του, τις πληγές της αδιαλλαξίας μας.

 

 

 

 

«Πρέπει να προγραμματίζουμε το μέλλον, διότι άνθρωποι που μένουν στο παρών θα παραμείνουν στο παρελθόν». Αβραάμ Λίνκολν

 

 

 

 

 

 

 

Πηγή: Νήσος Κως Τ32