Home / ΥΓΕΙΑ  / Προβλήματα στη “σύλληψη”;

Προβλήματα στη “σύλληψη”;

Ένα ζευγάρι που αποφασίζει να κάνει οικογένεια με φυσικές επαφές, δεν είναι αναμενόμενο ότι η γυναίκα θα μείνει έγκυος «με την 1η». Με δεδομένο ότι περίπου 1 στους 5 κύκλους είναι γόνιμος, το πιθανότερο είναι ότι η γυναίκα θα συλλάβει με την 3η, την 4η ή ακόμη και την 5η προσπάθεια. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει ανησυχία γονιμότητάς μετά από 2 ή και περισσότερες «αποτυχημένες» προσπάθειες.

 

Πότε όμως πρέπει πράγματι να αναρωτηθεί κανείς ότι κάτι δεν πάει καλά με εκείνον ή με τη σύντροφό του;

 

Όταν ένα ζευγάρι δεν καταφέρει να συλλάβει μετά από ένα έτος συστηματικών (1-2 φορές την εβδομάδα) και απροστάτευτων επαφών (χωρίς αντισύλληψη ή χρήση προφυλακτικού), θεωρείται υπογόνιμο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Για μια γυναίκα άνω των 35 ετών, το χρονικό αυτό διάστημα μειώνεται στους 6 μήνες.

 

Ακόμη όμως και αν μετά από ένα χρόνο το ζευγάρι δεν καταφέρει να συλλάβει, αξίζει – εφόσον είναι κάτω των 35 ετών – να προσπαθήσει για έναν ακόμη χρόνο. Eίναι αποδεδειγμένο ότι στα 2 χρόνια το 80-85% των ζευγαριών θα έχουν αποκτήσει παιδί. Eάν, όμως, μετά από ένα ή το πολύ δύο χρόνια προσπαθειών, η γυναίκα δεν έχει συλλάβει, τότε πρέπει να αρχίσει η διερεύνηση των αιτιών της υπογονιμότητας.

 

H υπογονιμότητα οφείλεται κατά το 1/3 στη γυναίκα, κατά το 1/3 στον άνδρα και κατά το 1/3 και στους 2 συντρόφους.

 

Στον άνδρα:

Oι φλεγμονές (π.χ. προστατίτιδα, ορχίτιδα), τραυματισμοί, εκ γενετής ανωμαλίες (π.χ. κρυψορχία), καθώς και άλλες παθολογικές καταστάσεις (π.χ. κιρσοκήλη) μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα του σπέρματος.

 

Στη γυναίκα:

i) Πρόβλημα στις σάλπιγγες. Tο κυριότερο αίτιο της γυναικείας υπογονιμότητας εντοπίζεται στις σάλπιγγες, απ’ όπου φυσιολογικά το γονιμοποιημένο ωάριο θα «κυλήσει» προς τη μήτρα.

ii) Διαταραχές της ωορρηξίας (ωοθυλακιορρηξίας).Mπορεί να μην έχει ωορρηξία ή η ωορρηξία της να γίνεται με άτακτο ρυθμό.

iii) Ενδομητρίωση. H ενδομητρίωση παρουσιάζεται όταν το ενδομήτριο – δηλαδή ο ιστός που φυσιολογικά επενδύει την κοιλότητα της μήτρας και αποπίπτει μαζί με το αίμα της εμμήνου ρύσεως- αναπτύσσεται εκτός της μήτρας.

iv) Hλικία. Όταν μια γυναίκα περάσει τα 40, μειώνεται ραγδαία η ικανότητά της να συλλάβει, επειδή με την πάροδο του χρόνου, οι ωοθήκες παράγουν ωάρια φτωχότερης ποιότητας, σε μικρότερο αριθμό και με αυξημένο ποσοστό χρωμοσωματικών ανωμαλιών.

 

Ο διεξοδικός και λεπτομερής διαγνωστικός έλεγχος των δύο συντρόφων μπορεί όχι μόνο να αποκαλύψει το αίτιο της υπογονιμότητας, αλλά και να απαλλάξει το ζευγάρι από το υψηλό κόστος της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

 

Στον άνδρα, η 1η εξέταση που γίνεται για τη διάγνωση της υπογονιμότητας είναι το σπερμοδιάγραμμα. Για τη σωστή λήψη του σπέρματος, απαιτείται αποχή 2-5 ημερών. Mε το σπερμοδιάγραμμα ελέγχεται: O αριθμός των σπερματοζωαρίων, η κινητικότητά τους, η μορφολογία τους.

 

Στη γυναίκα, i) Η υστεροσαλπιγγογραφία είναι μια από τις βασικές εξετάσεις που πρέπει να κάνει η γυναίκα (ακτινογραφία της μήτρας και των σαλπίγγων). ii) Oρμονικός έλεγχος και υπερηχογράφημα, iii) Λαπαροσκόπηση – υστεροσκόπηση.

 

Η γνώση της υπογονιμότητας φέρει μεγάλο φορτίο αρνητικών συναισθημάτων, ντροπής, αίσθησης ανεπάρκειας, ανικανότητας, απαισιοδοξίας και πληθώρα καταθλιπτικών συναισθημάτων.

 

Το άγχος, η αγωνία, και οι λάθος αντιλήψεις σχετικά με το πρόβλημα θα επιβαρύνουν το ζευγάρι και είναι πιθανό να δημιουργηθούν και εντάσεις που θα εμποδίσουν την προσπάθεια τους. Έτσι λοιπόν, θα πρέπει να υιοθετηθούν τρόποι βελτίωσης της ποιότητας ζωής και μεγιστοποίησης των δυνατοτήτων.

 

 

Μικροβιολόγος – Βιοπαθολόγος
Παναγιώτης Ν.Κουζούκας
pkouzoukas@yahoo.gr
Γρηγορίου Ε 51

 

πηγή: “Νήσος Κως” Τ42

NO COMMENTS

Sorry, the comment form is closed at this time.