EDITORIAL: O εξαιρετικός συνεργάτης μας Βασίλης Βογιατζής έχει το χάρισμα να γράφει – ας μου επιτραπεί η έκφραση – “διαχρονικά”! Η διορατικότητά του, σε συνδυασμό με ότι – δυστυχώς – τίποτα δεν αλλάζει σε αυτή την χώρα, μετατρέπουν τα γραπτά του και τις σκέψεις του σε μικρά “αποσπάσματα” γεγονότων στο χρόνο, που μπορούν να είναι το ίδιο επίκαιρα, όπως και τη στιγμή που “ζωντάνευαν” για πρώτη φορά σε ένα κομμάτι χαρτί.

 

 

Μείνε πεινασμένος, μείνε ανόητος…

 

 

 

 

Είναι απίστευτο, πόσα πολλά παιχνίδια μπορεί να σου παίξει η ζωή. Την μια στιγμή νιώθεις κυρίαρχος, την επόμενη απροστάτευτος. Μου αρέσει να σκέφτομαι όμως ότι η αποτυχία με την επιτυχία είναι έννοιες αλληλένδετες. Στη ζωή μας, έχουν υπάρξει στιγμές που μας έχουν προσδιορίσει σαν προσωπικότητες.

 

 

 

Μιλάω γι’ αυτά τα μικρά ή μεγάλα πράγματα που μας έκαναν αυτούς που είμαστε και προσέξτε, δεν ήταν στο χέρι μας να τα καθορίσουμε. Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ να είμαστε μοιρολάτρες, αφού είμαι υπέρμαχος της ελεύθερης βούλησης και της επιλογής. Εστιάζω στο ενδεχόμενο μια αποτυχία να προκαλέσει θετικά αποτελέσματα.

 

 

Η τύχη είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του κόσμου κυρίες και κύριοι. Ας ξεκινήσουμε με αυτή την παραδοχή. Οι Αμερικάνοι λένε ότι σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχουν οι workers (εργάτες) και οι achievers (καταφερτζήδες). Ο Αϊνστάιν έλεγε: «Η τύχη είναι άθροισμα συμπτώσεων και οι συμπτώσεις είναι ακαθόριστες μεταβλητές πάνω σε ένα μοτίβο». Θα σκεφτείτε γιατί τα λέω όλα αυτά. Για να σας δείξω ότι δεν υπάρχει ο χρυσός κανόνας της επιτυχίας και της ευτυχίας σε αυτό τον “μάταιο” κόσμο.

 

 

 

Μην ανησυχείτε για το μέλλον. Ή να ανησυχείτε αλλά να ξέρετε ότι το να το κάνετε, είναι εξίσου αποτελεσματικό με το να προσπαθείτε να λύσετε εξισώσεις μασώντας τσιχλόφουσκα.  Τα σοβαρά προβλήματα στην ζωή είναι αυτά που δεν μας έχουν έρθει ποτέ στο μυαλό. Είναι αυτά που σε διπλώνουν στην μέση τα ξημερώματα κάποιας ημέρας.

 

 

Το να μην αγχώνεσαι για το μέλλον δεν σημαίνει ότι δεν ξέρεις τι θα κάνεις με την ζωή σου, αλλά και να μην ξέρεις δεν πρέπει να σε ανησυχεί. Η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει ενώ εσύ κάνεις σχέδια.

 

 

Επιστρέφω στην αποτυχία και τις θετικές οιονεί συνέπειές της. Σε μια ενδεχόμενη αποτυχία έχεις δύο επιλογές. Ή να τα παρατήσεις ή να συνεχίσεις. Αν κάθε φορά που πέφτεις καταφέρνεις να σηκωθείς, αν μαθαίνεις από τις ήττες να κρατάς τα θετικά, μέσα από σκληρή δουλειά η επιτυχία θα έρθει. «Ό,τι δεν σε σκοτώνει , σε κάνει πιο δυνατό», έλεγε ο Νίτσε.

 

 

 

Κανείς δεν είπε ότι η αίσθηση της αποτυχίας είναι ευχάριστη. Επίσης δεν είναι καθόλου αποδεκτή από το κοινωνικό μας σύστημα. Χρειάζεται εξαιρετική ωριμότητα για να αντιληφθούμε ότι, μια πικρή στιγμή, μπορεί να αποτελέσει γεννήτρια πολλών χαρούμενων. Όπως ανέφερε ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας Μάικλ Τζόρνταν «έχασα πάνω από 9000 βολές κατά την διάρκεια της καριέρας μου. Έχασα 300 αγώνες, 26 φορές μου εμπιστευτήκαν την τελική βολή του παιχνιδιού και αστόχησα. Απέτυχα ξανά και ξανά… γι’ αυτό και πέτυχα»!

 

 

 

Στατιστικά και μόνο, οι αποτυχίες στην ζωή μας είναι περισσότερες από τις επιτυχίες. Ακόμη και να μην είναι, βέβαια είναι αυτές που μας στιγματίζουν. Μπορώ να σας εγγυηθώ ότι θα συνεχίσουμε όλοι να αποτυγχάνουμε. Ακόμη και αν έχουμε δουλέψει πολύ σκληρά για να το αποφύγουμε. Ακόμη και αν έχουμε πάρει τις φαινομενικά σωστές αποφάσεις. Το θέμα δεν είναι εκεί.

 

 

Οφείλουμε να σταθούμε στην σημαντικότητα της στιγμής. Η αποτυχία μπορεί να λειτουργήσει σαν καταλύτης για μεγαλειώδη πράγματα. Αρκεί κανείς να μην χάσει το κίνητρο του, να μην επαναπαυθεί με την αίσθησή της. Αυτό θα ήταν καταστροφικό. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή μας είναι πολύ μικρή για να την κάνουμε θλιβερή. Εξάλλου και το μαύρο έχει χρώμα μέσα του.

 

 

Προσέξτε λοιπόν τίνος τις συμβουλές “αγοράζετε”. «Οι συμβουλές είναι βασισμένες πάνω στην εμπειρία του καθενός και η εμπειρία του καθενός, είναι το όνομα που δίνει στα λάθη του», έλεγε ο Όσκαρ Ουάιλντ. Ακολουθήστε το δρόμο σας, κάνοντας ό,τι αξιολογείτε εσείς ως καλύτερο. Η εμπειρία κάποιου τρίτου βοηθάει, αρκεί να μην χάσετε την μοναδικότητα σας. Θα κλείσω με το “μότο”, του Steve Jobs, του ιδρυτή της Apple, (που προσωπικά τον θεωρώ ένα από τους μεγαλύτερους επηρεαστές της εποχής μας).

 

 

«ΜΕΙΝΕ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ! ΜΕΙΝΕ ΑΝΟΗΤΟΣ…»

 

 

Όσο έχεις κίνητρο και όσο κάνεις λάθη, το μέλλον σου ανήκει.

Το κείμενο είναι επηρεασμένο από το δοκίμιο της Mary Theresa Schmich , “Wear Sunscreen” και από την ομιλία του Steve Jobs στην ορκωμοσία των αποφοίτων του Stanford University το 2005.

 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο 6o τεύχος του free press περιοδικoύ “Νήσος Κως”